கிழித்த கடிதங்கள் - 2

துடிப்பை நிறுத்த போகும் எந்த

இதயமும் முன்னே சொல்வதில்லை 

நான் நிற்கப்போகிறேன் அதனால்

இறக்கபோகிறாய் என்று.....



ஆனால் பாழாய்ப்போன என்

இதயம் மட்டும் தினம் தினம் என்னை

இம்சை செய்கின்றது  -   நீயில்லை

என்றால் நின்றுவிடுவேன் என்று....



    படித்தவள் அப்படியே கடிதத்தையே கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்... 

நான் பேச வாய் திறப்பதற்குள் அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்...

        "கணேஷ் உன்னிடம் போனமுறை அப்படி நடந்து இருக்ககூடாது......ச்சே..நீ எழுதி கொடுத்த கவிதையை கூட கிழித்து போட்டு விட்டேன்.......உன் காதல் இந்த கவிதையில்  தெரியுது .....என்னை மன்னித்துவிடு இப்போதுதான் உன்னை புரிந்துகொண்டேன் இனிமேல் அப்படி செய்யமாட்டேன்" என்றாள்

       "இல்லை...போனமுறை நீ எனது கவிதையை கிழித்துப்போட்டு விட்டதால்...உனக்கு எந்தவிதமான  கவிதை பிடிக்கும் என்பதை அறிய நான் வேறொருவர் எழுதிய கவிதையை கொண்டுவந்தேன்.... அதுதான் நீ இப்ப  படிச்சது...இந்த கவிதை உனக்கு பிடித்து இருந்தால் இதே மாதிரியான கவிதைகள் நான் உனக்கு எழுதி தருகிறேன்" என்றேன்..


      முறைத்து பார்த்துவிட்டு ஏதும் பேசாமல் வேகமாக சென்றுவிட்டாள்...நான் கொடுத்த கவிதை சிறுகாகித துண்டுகளாக என்னை சுற்றி  காற்றில் பறந்துகொண்டு இருந்தது....